Στη Λωρίδα τής Γάζας, το 73% των κατοίκων είναι πρόσφυγες. Το 48% κάτω των 14 ετών, το 75% κάτω των 25. Με μέσο όρο 8 παιδιά ανά οικογένεια, η Γάζα μοιάζει με μια υπαίθρια παιδούπολη. Είναι προφανές ότι από την κρίση που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την περιοχή, οι πρώτες ομάδες που πλήττονται είναι τα Άτομα με Αναπηρία.
Στην Παλαιστίνη, οι "Γιατροί Χωρίς Σύνορα Ελλάδας" συμμετέχουν στην αντιμετώπιση των αναπηριών, οργανώνοντας ένα Πρόγραμμα Αποκατάστασης Βασισμένο στην Κοινότητα. Η διεθνής ονομασία του προγράμματος είναι Community-Based Rehabilitation (CBR) . Το CBR διατυπώθηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO) προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αναπηρία με τη βοήθεια τής τοπικής κοινωνίας. Πρόκειται για μια στρατηγική ολόπλευρης αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκύπτουν από μια δυσλειτουργία σε οποιοδήποτε σύστημα τού ανθρώπινου οργανισμού.
Η Λωρίδα τής Γάζας, μοιάζει με μεγάλη φυλακή, αφού είναι πρακτικά αδύνατο για τους ντόπιους να ταξιδέψουν έξω από αυτή. Η ζωή στους προσφυγικούς καταυλισμούς δυσκολεύει από την έλλειψη ύδρευσης και αποχέτευσης, ενώ η ανεργία και η φτώχια κάνουν την προσδοκία για μια καλύτερη ζωή ανύπαρκτη. Οι κάτοικοι στους καταυλισμούς είναι φιλόξενοι και χαμογελαστοί, περήφανοι για την καταγωγή τους, αγανακτισμένοι και ανήμποροι να αντιδράσουν. Τα παιδιά όμως συνεχίζουν να χαμογελούν, να τραγουδούν και να παίζουν μ' έναν τρόπο σχεδόν άγνωστο στον ανεπτυγμένο κόσμο. Η Γάζα είναι ένας τόπος όπου μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι το χαμόγελο και το ευθύ βλέμμα ενός παιδιού.
